17 Temmuz 2010 Cumartesi

BELKİ...

Ayağı takılmış, düşmemek için tökezleye tökezleye kontrolsüz adımlar atan ve her adımında etraftaki eşyalardan birine çarparak herşeyi kıran bir adam gibi hissediyorum kendimi.
Belki.. bir an önce düşmeden dengemi bulabilsem veya en kısa zamanda düşsem de.. yeniden kalkıp en azından şu kırdıklarımı temizlesem daha iyi olacak..
Kaldı ki, yeniden yürümeyi düşünebileyim..

Hiç yorum yok: